1) Vatandaş açısından: Dolara yatırım kumar olmaktan çıktıysa, artık hep kazandırıyorsa, para enflasyona karşı eriyorsa, kendini korumak için ne yapsın... Ama parasını dolara yatıranların şahlanan elektrik, doğalgaz faturalarına ve coşan fiyatlara ses çıkarmaması lazımdır. Yine de vatandaş devlet kurumlarını suçlayacaktır.
2) Devlet açısından: Herkesin iş sahibi olması için tasarruf yerine harcama ve yatırımı teşvik, dünyada birçok ülke idaresinin tercihidir. Bu tercihte kantarın topuzu kaçınca arz yetersizliği enflasyona yol açar. Ayrıca devletin enflasyona, yani mal ve hizmetlerin değeri karşısında paranın değerini düşmesine sebep olacak işleri (israf; hiçbir şeyin karşılığı olmadan, piyasadaki para miktarının artmasına yol açacak, kanunlara uygun ama iktisat mantığına aykırı harcamalar) durmazsa eninde sonunda dolar yine yükselir. Diğer taraftan dış saldırı olduğu da açık: DonaldTrump'ın bu toprakların insanına bakışı Tabi, kimse kâfi tedbir almayıp harbi kaybeden savaşçının “düşman vurdu” mazeretini dinlemez. Bu vaziyeti gören de şimdi artmazsa yarın artar diye dolar alır.
3) Halk ve idarenin sadece birinin iyi, diğerinin kötü olması diye bir şey yoktur. Tencere kapak dengesinde hep beraber dalalete düşüldüğünde, doğru yolu bulacak feraset ve irade bulunmadığında fakirlik başa gelecek en büyük sıkıntı olmayabilir. 17 Ağustos 1999 hatırlanması gereken bir tarihtir.